België
Het Koninkrijk België is
sinds het jaar 1830 een zelfstandig land gelegen in het westen van
Europa. België grenst aan de noordkant aan Nederland, in het oosten
aan Duitsland en Luxemburg en in het zuiden aan Frankrijk. België kent
een roerige geschiedenis waarbij het te maken heeft gekregen met
verschillende overheersers en oorlogen. Zo hebben de Belgen niet
alleen de Tweede Wereldoorlog moeten doorstaan, maar ook de Eerste
Wereldoorlog. De Duitsers hebben in de periode 1914-1918 een groot
deel van België bezet met als klapstuk aan het einde het bombardement
op Ieper tijdens de Vierde Slag om Ieper. De stad werd daarbij
volledig verwoest. Na afloop van de oorlog is Ieper in zijn geheel
weder opgebouwd. Hierbij is het vooroorlogse uiterlijk van Ieper
hersteld. Dit is voor een groot deel gefinancierd met Duits geld. In
Ieper wordt iedere avond om 20 uur de Last Post gespeeld. Deze onder
de Menenpoort gehouden ceremonie is ter nagedachtenis van de
slachtoffers in de Eerste Wereldoorlog. Tijdens W.O. II werd België
wederom bezet door de Duitsers. Het grootste deel van België werd in
het najaar van 1944 al bevrijd. De rol van de toenmalige Koning
Leopold kwam door zijn snelle capitulatie ter discussie te staan. Dit
leidde tot de zogenaamde koningskwestie die ertoe geleid heeft dat in
1951 Leopold’s tweede zoon Boudewijn hem opvolgde als Koning der
Belgen. Machtsstrijden behoren in België nog steeds tot de orde van de
dag. Tegenwoordig zijn het geen buitenlandse machten die in België
willen heersen (hoewel anti-EU bewegingen daar anders over denken),
maar zijn het juist interne conflicten die België steeds vaker lijken
te verscheuren. Vooral binnen het Vlaams Gewest, dat economisch als
het sterkste deel van België gezien wordt, neemt de weerstand tegen de
Belgische eenheid toe.
fraaie gevels aan de Grote Markt van Antwerpen
- © Dimi3.nl
Nederlands, Frans of...?
Mensen die België amper kennen hebben het altijd over het Nederlandse
en het Franse deel. Hiermee doen ze België op verschillende manieren
te kort. Allereerst zijn er geen twee maar drie gewesten: het Vlaams
Gewest, het Waals Gewest en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Deze
verdeling komt niet overeen met de verschillende taalgebieden. Zo ligt
er in het oosten van het Waals Gewest de Duitstalige Gemeenschap, waar
Duits de belangrijkste voertaal is. In dit gebied dat ook aangeduid
wordt als Belgische Eiffel wonen ruin zeventigduizend Duitstalige
inwoners. Dat Duits een officiële taal is in België merk je in
uitingen die vanuit overheidswege gedaan worden. Een voorbeeld hiervan
zijn de drietalige gezondheidswaarschuwingen die je bijvoorbeeld
terugvindt op pakjes sigaretten. De verdeling tussen het Frans- en
Nederlandstalige gebied kent haar oorsprong in de 3e eeuw na Christus.
Grofweg gezien was toen het gebied ten noorden van de Via Belgica een
Germaans taalgebied. Ten zuiden van deze belangrijke Keltische weg lag
het Franstalige gebied. De taalgrens is in de loop der jaren een stuk
verschoven, onder andere onder invloed van industrialisering en het
veranderingen van staatkundige inrichtingen. Hoewel men het
tegenwoordig vaak heeft over Vlaams en Waals als talen, zijn dit geen
officiële talen maar een verzameling van dialecten van de talen
Nederlands en Frans. Taalkundigen prefereren het om bijvoorbeeld het
Nederlands dat in Vlaanderen gesproken wordt aan te duiden als
Belgisch-Nederlands of in mindere mate Zuid-Nederlands. Binnen het
Belgisch Nederlandse taalgebied is er net als in Nederland zelf ook
een groot verschil in de lokale dialecten. Iemand uit Brugge die in
Brugs dialect spreekt zal voor iemand uit Belgisch Limburg bijna net
zo lastig te volgen zijn als voor een Nederlander. De verschillende
talen vormen tegenwoordig vooral bij Nederlandstalige Belgen een bron
van irritatie. Hoewel de Vlamingen over het algemeen zonder enige
uitzondering uitstekend Frans spreken, daar lijkt het erop dat de
Franstalige Belgen steeds vaker de Nederlandse taal niet machtig zijn.
Het frustreert de Vlamingen dat het officieel tweetalige Brussel
steeds meer aan het verfransen is. Dat heeft twee oorzaken. Allereerst
is het aantal Franstaligen dat Nederlands als tweede taal leert op
school enorm afgenomen. De enorme toestroom van Franstalige
immigranten uit Afrika heeft het effect versterkt.
uitzicht op de stad Dinant - ©
Mediajam
Bevolking
Net als dat voor ieder volk geldt, kun je niet spreken van de
gemiddelde Belg. De verdeeldheid wat betreft afkomst en taal, alsmede
de vele conflicten en bezettingen in het verleden zorgen er samen voor
dat België nooit een echte eenheid is geworden. Misschien dat Belgen
daarom wat schuwer, terughoudender en ogenschijnlijk meer bescheiden
zijn. De bescheidenheid die veel Belgen laten zien wordt vaak in één
klap weggevaagd op het moment dat een Belg of een Belgisch team iets
presteert op internationaal niveau. Een voorbeeld hiervan is het
behalen van de halve finale van het Wereldkampioenschap Voetbal in
Mexico in 1986. Het Nederlandse team had zich voor dat WK zelfs niet
eens gekwalificeerd. De prestatie van de Rode Duivels werd uitbundig
gevierd met zijdelings een lange neus richting de ‘arrogante
Hollanders’. Op het moment dat België iets presteert is er ineens wel
eenheid en klopt men zichzelf en masse op de borst vanwege de
geleverde prestatie. Dat de Belgische bescheidenheid slechts een
masker is zie je goed terug onder de Belgen die maatschappelijk
succesvol en/of rijk zijn. Rijkdom en succes mogen in België wél
getoond worden. Chique kleding, dure auto’s en champagne met kaviaar
in de betere discotheken zijn manieren om succes uit te stralen die in
België maatschappelijk veel beter geaccepteerd worden dan in het
Calvinistische Nederland. Misschien zit daar wel het grote verschil
tussen de gemiddelde Nederlander en de gemiddelde Belg. Een
Nederlander schreeuwt om het hardst dat hij/zij de beste is terwijl
een Belg eerder vergeleken kan worden met een pauw die zijn mooie
veren laat zien op de momenten dat dat nodig is.
triomfboog in Brussel - ©
Dimi3.nl
België als vakantiebestemming
Nederlanders weten de weg naar België massaal te vinden. Stedentrips
naar Belgische steden zoals Antwerpen,
Brussel,
Brugge en Gent zijn bijna net zo oud als het bestaan van België als
natie. Een
vakantie
in België beleven is iets wat volgens ons bijna iedereen
die reist weleens een keer gedaan heeft. Nederlanders bezoeken België vooral vanwege de historische
binnensteden, het Bourgondische leven en het gevoel dat het allemaal
anders, maar toch vertrouwd is. Nederlanders reizen behalve naar
Belgische steden ook veelvuldig naar de Ardennen. Dit uitgestrekte
natuurgebied is vooral populair onder sportievelingen en
natuurzoekers. In de Ardennen zijn ook een groot aantal prachtige
steden en dorpen te bewonderen zoals Dinant, Crupet en Celles. De
Vlaamse kust wordt vooral bevolkt door Belgische gasten. Nederlanders
komen er ook graag maar zijn er gemiddeld genomen in de minderheid.
Sinds dat
Antwerpen maandelijkse koopzondagen ingevoerd heeft, is het op
de eerste zondag van de maand nog drukker dan normaal in de
Scheldestad.
Eten en drinken
Dat het leven in België vooral een Bourgondische inslag kent dat merk
je in diverse opzichten zodra je de landsgrenzen passeert. Lekker eten
en drinken vormen belangrijke onderdelen in het dagelijks leven van
Belgen. Hierin lijken ze meer op de Fransen dan op Nederlanders,
waarbij eten vooral altijd functioneel moest zijn. Hoewel in België
fastfood en het ‘gemakkelijke eten’ ook steeds meer hun rol opgeëist
hebben in de samenleving, zie je toch nog in een groot aantal details
dat het Bourgondische leven centraal staat in België. Zo zul je kant
en klare kruidenmixen en sausjes in een gemiddeld Belgisch eethuis
niet aantreffen. Eten in België moet vooral puur en smaakvol zijn. Dat
er daarbij vaak wat minder op de calorieën gelet wordt blijkt uit
Belgische lekkernijen zoals abdijkazen, bonbons (pralines), wafels en
bieren. Eten is één van de laatste dingen waar men in België op zal
besparen. |
